ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت دندانی به طور معمول از جنس تیتانیوم است که در استخوان فک کاشت می شود و در فرآیند استئواینتگریشن (تشکیل استخوان) به استخوان جوش می خورد و سپس یک تاج یا همان پروتز که ظاهری مانند دندان طبیعی دارد بر روی پیچ ایمپلنت محکم می شود. استخوان فک در بیشتر موارد، پیچ ایمپلنت را در بافت خود به خوبی جذب می کند. ایمپلنتهای دندانی چندین مزیت نسبت به گزینههای سنتی جایگزین دندان دارند، از جمله طول عمر بیشتر، حفظ دندانها و ساختار استخوان مجاور، ایمپلنت میتواند به طور قابل توجهی توانایی بیمار در خوردن، صحبت کردن، و لبخند زدن را بهبود بخشد.
فرآیند دریافت یک ایمپلنت دندان معمولاً شامل چندین مرحله است، از جمله مشاوره، جراحی قرار دادن پیچ ایمپلنت، بهبودی و تشکیل استخوان اطراف ایمپلنت، و قرار دادن روکش (تاج، پل و یا اوردنچر) بر روی ایمپلنت است.
انواع مختلفی از ایمپلنت وجود دارد:
ایمپلنت تک: یک روکش روی پایه ایمپلت قرار می گیرد.
ایمپلنت بریج: چندین روکش بر روی تعدادی پایه ایمپلنت قرار می گیرند.
اوردنچر: یک دست دندان کامل که در دهان بر روی تعدادی پایه قرار می گیرد.
لثه های سالم اطراف ایمپلنت:
لثه سالم، رنگ صورتی دارد و در هنگام تمیز کردن اطراف ایمپلنت ها درد و یا خونریزی ندارد.
التهاب لثه اطراف ایمپلنت:
احتمال تجمع باکتری بر روی لثه و استخوان اطراف ایمپلنت بسیار بیشتر از یک دندان طبیعی می باشد. پلاک ها، باکتری های چسبناکی هستند که بصورت دائم بر روی دندان ها و ایمپلنت های شما رشد می کنند و اگر بطور صحیح این قسمت ها تمیز نشوند، این لایه های پلاک به مرور زمان بر روی ایمپلنت و مخصوصا خط لثه تجمع کرده و باعث التهاب لثه می گردد. این بیماری باعث قرمزی شدید و تورم در لثه می شود که معمولا قابل رؤیت نمی باشد. در این حالت لثه شما بسیار حساس خواهد بود و هنگام تمیز کردن اطراف ایمپلنت شروع به خونریزی می کند. این التهاب را موکوزایتیس اطراف ایمپلنت می نامند. درمان این بیماری همراه با سختی فراوان خواهد بود اما قابل درمان است و به بهداشت مطلوب دهان و دندان نیاز دارد.
تحلیل بافت استخوان اطراف ایمپلنت:
اگر از تجمع پلاک باکتری جلوگیری نشود، در مرحله پیشرفته تر به رشد خود در شیار بین لثه و استخوان ادامه می دهد که دیگر دسترسی به این شیار برای مسواک های تخصصی هم غیر ممکن است. در این مرحله پلاک تبدیل به جرم سخت با پوسته های زبر می شود که این پوسته خود قابلیت جذب پلاک های بیشتر را دارد. در این زمان بافت استخوانی اطراف ایمپلنت تحلیل می رود و در نتیجه ایمپلنت اتصال خود را با استخوان به تدریج از دست می دهد. در این مرحله اگر درمان مناسب صورت نگیرد، این روند با تحلیل بیشتر استخوان همراه خواهد بود. ممکن است قرمزی، تورم، خونریزی و درد وجود داشته باشد، اما همچنین ممکن است علائمی نیز نداشته باشید. درمان دیر هنگام این مرحله بسیار دشوار است و بسیار مهم است که بیماری در سریع ترین زمان ممکن تشخیص داده شود تا احتمال بهبودی و موفقیت در درمان بیشتر شود. داشتن سابقه بیماری لثه، سیستم ایمنی ضعیف، عدم مراجعه طولانی مدت به دندانپزشک، انتخاب نادرست مسواک و عدم رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان و همچنین مصرف سیگار و قلیان ریسک مبتلا شدن به این بیماری را بالا میبرد.
ما در درمانگاه دندانپزشکی حضرت زهرا (س) با استفاده از انواع برند های برتر موجود در بازار و روشهای مختلف این مهم را بر اساس نیاز شما شخصی سازی می کنیم و بر آن اساس، طرح درمان مناسب را به شما ارائه می نمائیم.